ทุกวันนี้ ร่มไม่ได้ถูกใช้ในความหมายดั้งเดิมอีกต่อไปแล้ว ใช้สำหรับกำบังลมและฝนเท่านั้น วงศ์ของมันอาจกล่าวได้ว่าขยายพันธุ์และมีหลายลักษณะ มีทั้งร่มโป๊ะวางบนโต๊ะทำงานและโต๊ะกาแฟ ร่มชายหาดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่า 2 เมตร ร่มชูชีพที่จำเป็นสำหรับนักบิน ร่มอัตโนมัติที่สามารถพับได้อย่างอิสระ และร่มสีขนาดเล็กที่ใช้สำหรับตกแต่ง... …

ด้วยการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีและการปรับปรุงมาตรฐานการครองชีพของผู้คน การแสวงหารูปแบบและการใช้งานของร่มจึงเป็นการแสวงหาสิ่งใหม่ ๆ อยู่ตลอดเวลา ดังนั้นร่มอเนกประสงค์และรูปแบบใหม่บางประเภทจึงถูกประดิษฐ์ขึ้นอย่างต่อเนื่อง ตัวอย่างเช่น ร่มที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวปรากฏขึ้นในญี่ปุ่น มีวิทยุอยู่ที่ด้ามร่ม เมื่อกางร่มออก คุณจะได้ยินเสียงเพลงไพเราะ

นอกจากนี้ ชาวญี่ปุ่นยังคิดค้นร่มรองเท้าสำหรับกรณีที่ร่มธรรมดาไม่สามารถป้องกันรองเท้าเปียกฝนได้ ร่มแบบนี้เอาไว้ที่ปลายรองเท้าเวลาฝนตกจะป้องกันไม่ให้รองเท้าและเท้าเปียกแต่เวลาไม่กางร่มจะเป็นของประดับตรงหัวรองเท้า มีร่มไม้หอมต่างประเทศด้วย พอกางร่มออกกลิ่นหอมแรง คุณสามารถจินตนาการได้ว่าการถือร่มท่ามกลางสายฝนนั้นสะดวกสบายเพียงใด